De tweede week zit erop. Gek om te bedenken dat ik hier eigenlijk nog maar 14 dagen zit. Voelt al veeel langer. Ze zeggen hier ook dat een DTS gelijk staat aan 7 jaar naar de kerk. Als je het zo bekijkt heb ik er eigenlijk al 36 weken kerk op zitten 😅.
Ik leer hier ontzettend veel en wordt ook flink uit m’n comfortzone gedreven. Vorige week ging het over Hearing God’s Voice en Relationships (en nee, niet alleen romantische relaties) en deze week gaat het over The Cost of Discipleship. Vooral de classes over hearing God’s voice waren intens. Deze gingen over hoe we Gods stem kunnen horen en wat ons daarin kan tegenhouden. Dit kan bijv. ongeloof/twijfel, je wereldbeeld of zonde zijn. Sanel, onze spreker, gaf altijd eerst een praatje en daarna gingen we er praktisch mee aan de slag. Meestal gingen we dan in tweetallen bidden. We baden dan vaak om een woord of beeld van God. Dit vond ik erg confronterend. Ik voelde me verantwoordelijk voor de ander en ik wilde het ook niet forceren. Na de woensdagochtend was ik dan ook erg gefrustreerd. Hierna werd het beter. Ik word er steeds beter in om me te focussen op God als het druk is om me heen en er andere mensen met mijn gebed meeluisteren. Dat geeft rust en hierdoor vergelijk ik mij ook minder met anderen die wel een woord of beeld van God krijgen.
YWAM is wat dat betreft heel anders dan de vrijgemaakt gereformeerde kerk. En dus ook ver buiten mijn comfortzone haha. Er is binnen YWAM veel ruimte voor de gaven van de Heilige Geest. Je hoort geweldige verhalen en er gebeuren dingen die ik nog nooit heb meegemaakt. Gebeden worden verhoord op een geweldige manier, mensen zijn genezen, praten in tongentaal, vallen in de Geest etc. Je kunt zien dat het iets goeds is, maar toch ben je kritisch en misschien ook wel wat jaloers.
Aan de andere kant merk ik dat ik groei in mijn geloof en dat ik God mag ontmoeten op mijn eigen manier. In de Bijbel, in gebed, in worship en door anderen (ontvangen een beeld, een tekst en andere mooie dingen). Als je meer wilt weten mag je appen :).
Ook is er binnen YWAM ook veel aandacht voor het feit dat je een relatie met God moet hebben. Tuurlijk, dat hoor je thuis ook heel vaak, maar zijn we daar echt veel mee bezig? Ik merk in ieder geval dat ik daar nog flink aan kan werken. God niet alleen in de momenten zoeken, maar Hem bij alles betrekken.
Hoe ziet een week eruit?
Elke ochtend hebben we een spreker. Daarvoor hebben we soms worship of intercession (voor de wereld bidden met de hele base). ‘s Middags hebben we eerst een warme lunch en daarna work duties. Ik zie bij maintenance (veel schuren en verven) en op donderdag zet ik alles klaar voor de worshipavond (veel sjouwwerk). Hierna ga ik naar het strand, naar de supermarkt, de coffeeshop (voor koffie ;)), naar de prayer room en ik heb nu één keer gesurfd. Elke dinsdagavond zing ik in de prayer room met een groepje. In het weekend zijn we vrij. Ik probeer dan niet te veel te doen, maar op een of andere manier wordt de tijd altijd opgevuld. Pinguins bekijken, de muizenberg beklimmen en naar de kerk bijvoorbeeld.
Kortom, ik heb het hier heel erg naar m’n zin. Super tof om zoveel met God bezig te zijn en zoveel nieuwe mensen te ontmoeten.
Weer een verslag vanuit Muizenberg. Ek hoop jy het dit geniet!
Oh en btw, als je de foto’s wilt bekijken moet je mij even mailen/appen. Ik zet ook veel op instagram :).
